Hanoi - Sapa
Door: Felicia
18 November 2014 | Vietnam, Sa Pá
Donderdag 13 november aangekomen in Hanoi. De hoofdstad van Vietnam. Aangekomen in ons hotel, Royal Palace Hotel, dachten we heerlijk even 2 dagen te relaxen. Echter vond de receptionist het nodig om nadat we ons net gemeld hadden in het hotel, gelijk een heel verhaal te geven over wat er allemaal mogelijk is in Sapa en Halong Bay. Er vlogen ons allemaal prijzen en schema's om de oren. Al geen goed gevoel.... Aangegeven dat we nu nog niets beslissen over hoe en wat en dat we eerst willen relaxen. Op onze kamer aangekomen viel dat ook tegen. Wat een oud en ranzig hotel. Dus maar weer snel naar buiten om de stad te gaan verkennen.
Hanoi is een mooie stad. Het verkeer is hier nog wel wat drukker dan in Ho Chi Minh en op de stoep lopen is een ware beproeving! Al die scooters op de stoep, maar ook overal weer de kleine plastic krukjes waar de Vietnamezen op de stoep aan het koken en eten zijn en een meter verderop 100 onderdelen van een scooter liggen en alle onderdelen gemaakt en gesmeerd worden. Ook het aanspreken of je wat wil kopen of een fietstaxi wil is hier een tikkeltje erger dan we hebben meegemaakt. Maar in het midden van de stad is er ineens een oase van rust bij het Hoan Kiem meer waar je heerlijk kunt wandelen en waar jong en oud bezig is met hun dagelijkse gymnastiek.
De volgende dag zijn we Hanoi verder gaan verkennen en zijn we naar het Ho Chi Minh Mausoleum gegaan. Helaas....in het weekend gesloten. Maar er werd ons ook verteld dat het gebalsemde lichaam van Ho Chi Minh op dit moment ook in Rusland is om weer gebalsemd te worden. Maar een indrukwekkend gebouw om te zien. Groot. Daarna nog naar West Lake gelopen waar de oudste pagode te zien zou zijn. Maar ook die was gesloten. 'S avonds bij de KFC gegeten, maar dit kwam Didi de dagen erna duur te staan. Last van zijn maag met als gevolg: overgeven en diarree. Gelukkig Norit meegenomen!
Zaterdagavond met de nachttrein naar Lao Cai gegaan (dit was trouwens veel goedkoper bij een reis bureautje dan bij het hotel). Lao Cai ligt bij de grens met China. Vanuit daar met een minibus de bergen in naar Sapa. Een prachtige rit van een klein uur met mooi uitzicht op de rijstvelden en de weerzinwekkende afgronden.
In Sapa aangekomen lijkt het net of je in een wintersportoord bent beland. Alleen de sneeuw ontbreekt! Toen we die ochtend aan kwamen was het heel helder en heb er nog net 1 foto van gemaakt. Binnen een uur was de lucht helemaal dicht getrokken en zagen we alleen maar mist. Het was ook maar 11 graden en een hotel verwarmen kennen ze niet.. Dus onze spijkerbroek en dikke vest maar uit de rugzak gehaald. 'S middags werden we opgehaald voor een wandeling van 4 km. Valt mee dacht ik....bergafwaarts 2 km viel inderdaad mee maar 2 km berg op was best zwaar. Met ons liepen een aantal Hmong vrouwen mee in hun traditionele klederdracht. En niet zomaar....Ze willen nl graag hun zelfgemaakte tasjes, armbanden, kleding, etc verkopen. Geen geld bij die dag dus helaas!
Maandag in de ochtend opgehaald voor nog een tocht van 13 km. Gelukkig alleen maar bergafwaarts maar ook best zwaar omdat je constant 10% daling hebt wat een aanslag is op je knieën en heupen. Op aanraden van onze tourguide geen sneakers aan gedaan maar laarzen van het hotel gehuurd. En wat was ik daar blij mee! Na ongeveer 2 km moesten we een berg af in de modder! Niet te doen gewoon. Glijdend op de laarzen met een afgrond naast je is echt niet grappig! 2 Hmong vrouwen hielden mij hand vast. Na een km hebben ze me mee terug genomen naar boven (ook dat was een beproeving) en hebben we de verharde weg genomen. Didi is wel verder gegaan. Bikkel! Maar ook hij had het zwaar en is een paar keer uit gegleden. Uiteindelijk aangekomen in een dorpje van de Zwarte Hmong. Verschrikkelijk hoe het toerisme deze mensen ontzettend opdringerig heeft gemaakt. Onze Hmong dames waren gelukkig niet zo erg. Bij de 2 die me hadden geholpen onderweg hebben we een tasje en een armband gekocht om toch mijn blijk van waardering te laten zien. Na een heerlijke lunch nog een paar km gelopen door een paar dorpjes. Kleine houten huisjes tussen de mistige rijstvelden, met af en toe een prachtige hond (Akita), een varken in een kooi die klaarligt om op gegeten te worden tijdens een feest en af en toe een klein winkeltje met mooi handwerk.
Om 5 uur weer opgehaald voor de nachttrein terug naar Hanoi. Daar vanochtend om 6 uur aangekomen. Toen meteen naar ons van te voren bekeken andere hotel, Golden Palace hotel. Een paar dollar per nacht duurder maar zo netjes en vriendelijk! We kregen een kamer om lekker te douchen en konden daarna gratis gebruik maken van het ontbijt. Ook geweldig! Wat een keus aan broodjes, beleg en fruit. Een verademing!
Net onze kleine rugzak gepakt want morgenochtend worden opgehaald voor ons tripje naar Halong Bay van 2 dagen/1 nacht.
Hanoi is een mooie stad. Het verkeer is hier nog wel wat drukker dan in Ho Chi Minh en op de stoep lopen is een ware beproeving! Al die scooters op de stoep, maar ook overal weer de kleine plastic krukjes waar de Vietnamezen op de stoep aan het koken en eten zijn en een meter verderop 100 onderdelen van een scooter liggen en alle onderdelen gemaakt en gesmeerd worden. Ook het aanspreken of je wat wil kopen of een fietstaxi wil is hier een tikkeltje erger dan we hebben meegemaakt. Maar in het midden van de stad is er ineens een oase van rust bij het Hoan Kiem meer waar je heerlijk kunt wandelen en waar jong en oud bezig is met hun dagelijkse gymnastiek.
De volgende dag zijn we Hanoi verder gaan verkennen en zijn we naar het Ho Chi Minh Mausoleum gegaan. Helaas....in het weekend gesloten. Maar er werd ons ook verteld dat het gebalsemde lichaam van Ho Chi Minh op dit moment ook in Rusland is om weer gebalsemd te worden. Maar een indrukwekkend gebouw om te zien. Groot. Daarna nog naar West Lake gelopen waar de oudste pagode te zien zou zijn. Maar ook die was gesloten. 'S avonds bij de KFC gegeten, maar dit kwam Didi de dagen erna duur te staan. Last van zijn maag met als gevolg: overgeven en diarree. Gelukkig Norit meegenomen!
Zaterdagavond met de nachttrein naar Lao Cai gegaan (dit was trouwens veel goedkoper bij een reis bureautje dan bij het hotel). Lao Cai ligt bij de grens met China. Vanuit daar met een minibus de bergen in naar Sapa. Een prachtige rit van een klein uur met mooi uitzicht op de rijstvelden en de weerzinwekkende afgronden.
In Sapa aangekomen lijkt het net of je in een wintersportoord bent beland. Alleen de sneeuw ontbreekt! Toen we die ochtend aan kwamen was het heel helder en heb er nog net 1 foto van gemaakt. Binnen een uur was de lucht helemaal dicht getrokken en zagen we alleen maar mist. Het was ook maar 11 graden en een hotel verwarmen kennen ze niet.. Dus onze spijkerbroek en dikke vest maar uit de rugzak gehaald. 'S middags werden we opgehaald voor een wandeling van 4 km. Valt mee dacht ik....bergafwaarts 2 km viel inderdaad mee maar 2 km berg op was best zwaar. Met ons liepen een aantal Hmong vrouwen mee in hun traditionele klederdracht. En niet zomaar....Ze willen nl graag hun zelfgemaakte tasjes, armbanden, kleding, etc verkopen. Geen geld bij die dag dus helaas!
Maandag in de ochtend opgehaald voor nog een tocht van 13 km. Gelukkig alleen maar bergafwaarts maar ook best zwaar omdat je constant 10% daling hebt wat een aanslag is op je knieën en heupen. Op aanraden van onze tourguide geen sneakers aan gedaan maar laarzen van het hotel gehuurd. En wat was ik daar blij mee! Na ongeveer 2 km moesten we een berg af in de modder! Niet te doen gewoon. Glijdend op de laarzen met een afgrond naast je is echt niet grappig! 2 Hmong vrouwen hielden mij hand vast. Na een km hebben ze me mee terug genomen naar boven (ook dat was een beproeving) en hebben we de verharde weg genomen. Didi is wel verder gegaan. Bikkel! Maar ook hij had het zwaar en is een paar keer uit gegleden. Uiteindelijk aangekomen in een dorpje van de Zwarte Hmong. Verschrikkelijk hoe het toerisme deze mensen ontzettend opdringerig heeft gemaakt. Onze Hmong dames waren gelukkig niet zo erg. Bij de 2 die me hadden geholpen onderweg hebben we een tasje en een armband gekocht om toch mijn blijk van waardering te laten zien. Na een heerlijke lunch nog een paar km gelopen door een paar dorpjes. Kleine houten huisjes tussen de mistige rijstvelden, met af en toe een prachtige hond (Akita), een varken in een kooi die klaarligt om op gegeten te worden tijdens een feest en af en toe een klein winkeltje met mooi handwerk.
Om 5 uur weer opgehaald voor de nachttrein terug naar Hanoi. Daar vanochtend om 6 uur aangekomen. Toen meteen naar ons van te voren bekeken andere hotel, Golden Palace hotel. Een paar dollar per nacht duurder maar zo netjes en vriendelijk! We kregen een kamer om lekker te douchen en konden daarna gratis gebruik maken van het ontbijt. Ook geweldig! Wat een keus aan broodjes, beleg en fruit. Een verademing!
Net onze kleine rugzak gepakt want morgenochtend worden opgehaald voor ons tripje naar Halong Bay van 2 dagen/1 nacht.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
